Sanki kar yağışlarının ardından, uzun süren kar yağışlarının ardından, sevimsiz bir lunaparkta, kimsesiz bir atlıkarıncadaydım...

                                  -Edip CANSEVER

Hayat ne kadar acımasız...

...ya da biz ne kadar iyi niyetliyiz de ne olursa olsun bardağın dolu tarafından bakıyoruz hep olaylara...

İnciniyoruz hatta yanıyor, Anka Kuşu gibi küllerimizden yeniden doğuyoruz adeta..

Parçalanıyor, kırılıyor dağılıyoruz hatta...

Sesimiz kısılıyor çoğu zaman susmaktan ama satır aralarında çığlıklarımız duyulmuyor hiçbirzaman..

Garip

"Her şey iyi olacak" diye çıkılan yolda

"Her şey ne ara bu noktaya kadar geldi" diye bakakalıyorsun.

Ne kül kalıyor geriye sonra

Ne de yeniden doğmak...

Kolumuz kanadımız kırık

Başbaşa kalıyoruz hayatta

Sahte gülümsememizi takınarak...

                                                                            Giz..

8

Aslında her şey onun muhteşem bir detay olup

benimse detayları sevmem ile alakalı...

Her şey şiir gibi oluşu 

ve

Benim şiirleri özümseyerek okumamla

Aslında her şey onunla kaybolmakla alakalı

Onunla kendimi bulmamla..

Aslında her şey yarım bir hayat ile alakalı,

Bir bütünü oluşturmakla...

                                                                                   Giz.

                                                           

Ağustos*

Konuşmaya korktuğum konular var,

Kelimelerimden fazla

Korkuyorum çünkü,

Ucunda kaybetmek var,

Korkuyorum çünkü,

Ucunda yalnızlığın yalnızlığı var.

ve yalnızlık kara*

...yalnızlık acı

Öpmeye bile korkuyorum çoğu zaman

"Ya çekerse" diyerekten kendini

Bakmaya korkuyorum,

Karanlığa dalar diye gözleri.

ve karanlık acı

...karanlık, yalnızlık.

Shh.

  Konuşmayalım 

Sorular da sormayalım birbirimize

Merak etmeyelim geçen bir günümüzü...

Oturalım sadece ahşap bir masanın etrafında,

Kuralım rakı soframızı

Konuşmayalım

Sorular da sormayalım birbirimize.

Nasıl olsa anlatır gözlerimiz içimizdekileri,

Anlatır su karıştırmadan içtiğimiz rakı dubleleri..

Ahşap bir masanın etrafında toplansın tüm dertlerimiz

Sek rakılar iletsin sesimi kulağına... 

Ama konuşmayalım,

Sarhoş olalım biz.

Ya sonra...

Hayat denilen şey gözlerimizi açtığımız anda gördüğümüz aydınlıktan daha fazlası oldu çoğu zaman.

Sadece doğduğumuz anda "gün yüzü" gördük belkide...

Gördüğümüz ilk ışık hüzmesinin aydınlığı kör etti gözlerimizi.

Sonrası karanlık, sonrası aydınlıktan doğan karanlık...

Hep bir umutla çabaladık yine tünelin ucundaki ışığa ulaşabilmek için 

Sonrası hayat, sonrası aydınlık...

                                                                              Giz...

Dipçe; ilham şarkısı

Mevsimlerden yazdı...

ve ben avuçlarımın ayasını semaya doğrultmuş

 kızgın güneşin ardından çiseleyen yağmura doğru çevirmiştim yüzümü...

Çünkü ağlayabildiğim tek an, 

ağlayabileceğim tek yer burasıydı...

Usulca süzüldü yanaklarımdan yağmura karışan tuzlu gözyaşlarım.

Nazlı, sıcak...

Her içimi çekişimle sarsıldım yerimden gök gürültüleriyle beraber.

Her içimi çekişimle yağmura karıştı göz yaşlarım...

Neden bu kadar zordu ağlamak?

Özgürce herkesin yanında ağlayamamak...

Neden bu kadar can yakıcıydı gerçeklerle yüzleşmek?

Yüzünü çevirememek...

Olur Öyle*

Hayatı erteliyoruz her gün...

Duyacağımız cevaplardan

Karşımıza çıkacak olan engellerden

Çözüme ulaşamamış sorulardan korkup

Bir alarmı engeller gibi

Cevapları dinlemekten kaçar gibi

   Korkak gibi...

Ellerimizde kapatıyoruz kulaklarımızı sürekli

 İçimizdeki çığlıkları duymamak istercesine

...ve her seferinde kaçırıyoruz elimize geçen fırsatları

Rüzgarın akışına kapılıp usulca "Ben gidiyorum" diyen balon gibi

Hayat gibi...

                                                                                                                       *oldu

Yine ansızın dilimden dökülüyor kelimeler 

Altına bir kap dahi tutmama fırsat bırakmadan

Dökülüyor ve tek kelimesini dahi duymuyor kulaklarım

Sağırım tüm seslere yine

Sağır, hissiz yorgun...

...ve düzeltmeye çalıştıkça bazı şeyleri

Eskisi gibi olmuyor hiçbir zaman

Sakarım sanki...

Etrafımdaki "Her şey"i  kıran

Gökten usulca saçlarına düşen bir yağmur damlası olsam...

Süzülsem şakaklarından yüzünün kıvrımları boyunca

Terine karışsam,

Sen olsam.

Bir yağmur damlası olsam çorak topraklara düşen...

Sıcağında buharlaşıp karışsam rüzgarına

Savursam bir meltemle hafifçe saç telini,

Sana uzansam.

...

Sonrasında verdiğin değerlerin hesabını tutamaz oluyorsun işte

Sonrası hep insanlardan uzaklaşma

Hep bir kaçış silsesi,

Arkanda herkesi bırakarak

Arkana bile bakmayarak...

Sonrası hep acı,

Hep bir hayata tutunma çabası.

Sonra...

Keşke...

Keşke diyorum bazen,

Keşke güvendiğim insanlara sadece eşyalarımı emanet etmekle kalsaydım...

Kalbimi de bir eşya gibi onlara bırakıp, dahada yıkılmasaydım

Keşke...

Keşke diyorum bazen,

Bu kadar bağlanmasaydım...

Kördüğüm olup birbirime bu kadar dolanmasaydım

Keşke...

Bazen öyle bir seversin ki karşındakini, 

Yeri gelir kendine bile itiraf edemezsin ya hani,

İşte öyle bir sevgiydi hissettiklerim sana karşı...

Ne kendime itiraf edebildim olanları,

Nede sana bahsedebildim...

Ya çekindim,

Yada geç kaldım aklımdakileri söylemekten

Söyleyemedim,

Gelmedin

Bittim...

Oysa ne cümleler biriktirmiştim senin için, ne şarkılar...

Gelmedin

Söyleyemedim,

Gittin.

Söyleyemediğim sözlere, kuramadığım cümlelere gebeyim yine bu gece

İçimde tarifi imkansız bir acı, göğsümde dayanılmaz bir sancı...

Denedim, yok bir ilacı.

   Yoksun...

Aşkı ya yaşar ya yazarsın dediler, sayfalarca yazı sığdırdım satırlarıma,

Güzel sevdalar sığdırdım yüreğime hiç biri aşk olmadı,

cümle olduğu kadar...

Olduğu kadar olmadığı kader diye avuturken kendimi

Kadere razı oldum yine..

   Olmadı...

Aşklar masallarda, cümleler satır aralarında kaldı....

             *Bir şarkı kondurdum satır aralarına 'bazen' dinlersin diye...

     Ben en çok seni özledim,

   "Özledim" diyemediğim zamanlarımda.

   Her neyse işte...

*

Sahi, en son ne zaman şişenin dibini aynı anda görene kadar içtik

Ne zaman sadece ikimizin anladığı bir espriye dakikalarca güldük

Yada bir sorunla karşılaşınca "Tamam sakin ol ben hallederim" dedik birbirimize

...yardımcı olmaya çalışıp, yardım eli uzattık.

En son ne zaman rüyamızda gördük birbirimizi

Ne zaman yeni bulduğumuz bir şarkıyı beraber dinledik

Hüzünlenip, özledik...

En son ne zaman sırtımızı döndük birbirimize

  En son...

En,

SON.

                                                                  *...çünkü başlamamış şeylerin başlığı olmaz.

       

        Yağmurda ıslandım sanıyordum,         sırılsıklam aşık olmuşum bilemedim...

Ne desem ki...

Beklemediğim darbeleri beklemediğim kişiler tarafından aldım çoğu zaman...

Ben "Bu benim canımı acıtmaz, acıtamaz ki" dedikçe daha çok parçalandım.
Parçalarımı yapıştıramadım...
Önemsediğim için üzülüp üzüldükçe ağladım.
Aslında ağlayamadım gizledim göz yaşlarımı yine...
..ve bir kış gününde, beklemediğim bir anda yapayalnız kaldım, sessiz sedasız..
Ansızın yüzüme kapanırken kapılar çıkan sesin gürültüsüyle uyandım güzel rüyalarımdan..
Hoş geldiniz kabuslarım, sizi hiç özlememiştim halbuki...